Liturgija nas neprestano poziva da se oslobodimo svojih ovozemnih navezanosti te vratimo punini života i dostojanstvu koje smo primili u Kristu. Ona je poziv na preobrazbu srca, prilika da skinemo terete koji nas udaljuju od pravog smisla postojanja i uđemo u prostor slobode koji nam Bog daruje. Kroz dostojanstvena liturgijska slavlja u svetom prostoru vraćamo se svom pravom dostojanstvu – dostojanstvu koje nije opterećeno površnim brigama, već uzdiže dušu prema Božjoj prisutnosti. To je poziv na dublje zajedništvo s Bogom, na pogled koji se ne zaustavlja na prolaznom, već se uzdiže prema onome što je vječno i nepromjenjivo.